Plange, miser, palmis, Henrice miserrime, plange,
et caput et dura pectora plange, miser.
Me sibi privignum Rannusia, dira noverca,
ardet in horrendis perpetuare malis.
Est Fortuna michi serpente neronior omni;
nam serpens fugit, at sepius illa fugat.
Quando michi tribuet sors prospera prosperitatem ?
Non hodie, nec cras, quod puto, forsan heri.
Cum me blandifero respexerit alea vultu,
Arne, retro properans fonte recurre tuo.
Quam male fructificat que numquam floruit arbor!
Spes quoque messis abit cum male germen obit.
O pudor, o timor, o dolor, o mala tedia vite,
|
1
5
10
|