Nutius hos sumat versus, mandante Iohanne.
Sicut aquosus olor, qui dissotiatus in undis
permanet, obmutit; alium si spectet olorem,
gaudia voce sonat limphasque reverberat alis
et comitem versus festinat triplice motu:
currit, nat, volitat, pede, toto corpore, pennis;
sic ego, non solus, sed qui deiectus ab alto
agmine eram vatum, melius cessare putabam;
sed postquam vidi te blanda fronte petentem
me comitem, sodes, effudi gaudia voce
carminaque hec scripsi. Tibi tota mente cucurri,
sed mediocre modo, nec nando nec volitando.
Nare quidem pressum, sed tendit ad alta volatus.
At si digneris mandare quod ardua queram
vel quod in ima cadam, committam cetera fatis:
est michi parendi maior quam posse voluntas.
Primus olor cecinit: debet drensare secundus.