firmioris vinculi socialem benivolenciam subrogare habui. Ideoque
vestram dileccionem precamur quatenus excusatum in hac parte recipiat
amicalis amicicia vestra nostram. Quare non tedeat benivolenciam
vestram michi talem librum aliquo dierum spacio commodare.
7. Quantum ad tristiciam responsiva
Quapropter, ut precamur attente, cessent suspiria et singultus, et
dolor corporalis tristicie in spiritualis leticie iubilum convertatur, cum
mundo mortuum ab angelis Dei susceptum digna extimacione credamus.
Sed, quoniam omnes morimur, nec a mortis debito quispiam reperitur
immunis, nec turbari oportet vel minui dolore, precamur ergo
bonitatem vestram ob Dei reverenciam, qui corporali morte se submisit
quatenus, postposito luctu, consolacionem debitam assumatis. Idcirco
discrecionem vestram, que omnium virtutum mater asseritur,
precamur humiliter et devote quatenus, facto fine lacrimis, succedat
consolacionis solamen. Nam, etsi caro ex naturali dolore plangere cogitur
velit nolit modicum tamen nos admonet Salomon super mortuum
deplorare.
8. De peticionibus inter amantes
Quapropter amantissima humiliter deprecor quatenus mei cordis
tibi detecto velamine quid ammodo agere debeam manifestetis. Eapropter
ut alacritatis gaudio nostra desideria compleamus, vos ad
nostra paschalia invitamus alacriter, ac accedere firmiter enixius deprecamur.
Velis ergo, ut pie deprecor michi parcere, mi dilecte, et in
omni satisfaccione paratam me reddo in dileccione pristina me hilarem
et iocundam. Humiliter igitur tua benignitas circa me, etsi
non red duntur amoris insignia, saltem perpetrata, hincinde iniurie remittantur.
Pereant ergo michi vestre littere sic irate, et que materiam
tristicie perfudere, in amoris et pacis iubilum resolvantur.
Capitulum III
DE QUIBUSDAM CONCLUSIONUM NOTULIS
1. Definicio
Conclusio est tocius epistole clausio ad quem finem facta. Vel:
Conclusio est circa peticionem quandam, sive promulgacio ostendens
quod ab ea commodi vel incommodi prosequitur.
|
|