hunc brevilegium disponere previdi, si iustuni Dei iudicium morte
michi evenerit, volo ut in monasterio Beati Vincencii levite et
martyris, situm super fluvio Vulturno eveniat integra terra mea,
que est culta et inculta, que est in finibus Cancias, prope Ortello,
qui nominatur Adauzonale, qualiter est: de prima parte, a
parte orientis, fine terra monasterii Sancti Petri, subdito predicto
monasterio Sancti Vincencii, terra et silva Lupi et Iohardi, habet
inde passus ducentos; da secunda parte, a parte meridie, fine via,
et inde habet passus ducentos XX.tiVIIIo.; da tercia parte, a parte
occidentis, fine fossato et via, que decernit inter hec terra et
terra Sancti Agapiti, qualiter vadit ad ponte, qui dicitur de Cairusi,
et inde habet passus ducentos septuaginta; da quarta parte,
a parte septemtrionali, fine terra Unzonis, que est silva, et inde
habet passus ducentos sexaginta, ad passus iusto homini mensuratum,
plus minus, qualiter de fine in fine iudicaturn et mensuratum
est, cum omnia intus habentibus subtus vel super, cum via
sua intrandi et exiendi, insuper cum moniminis meis inde continentes
ad habendum et possidendum et faciendum omnia, que
pars iam dicti monasterii placuerit. ea racione hec omnia, que
superius legitur disposui, ut dum ego vixero mee sint in omnibus
potestati fruendum; post meum vero obitum in iam. dicto monasterio
eveniant faciendum quod voluerit, defensaturn per heredes
meos, semper habeat || pars iam dicti monasterii, ipsos ab omnes
homines. si autem ego ipse aut mei heredes, per quodlibet ingenium
hanc disposicionem dirrumpere quesierimus, centum auri Solidos
beneventanos bonos pena me vel meos heredes ad pars iam
dicti monasterii componere obligamus, et omnia supradicta ad iam
fatum monasterium percompleantur. Et taliter ego qui supra Pando
|
|