Boncompagnus de Signa: Palma

Pag 111


partes epistole. Si dixerit: ita ab antiquis fuit institutum, dico, quod
illa institutio inutilis fuit et damnosa propter multiplicitatem. Ego
autem concedo exordium, benevolentie sive malivolentie captationem et
conclusionem, generalem sententiam, exortationem, remissionem, blanditionem
et alias innumerabiles esse partes epistole non principales, set
secundarias. Nam omnes isti modi narrationes sunt, et tamquam species
suo generi respondent.. Unde si vellemus tot partes assignare in epistolis,
quot sunt modi narrandi, vix posset aliquis partes epistole
nummerare.
(Quid sit salutatio.)
Salutatio est quoddam ineffabile gaudium mentis, quod aliqua voce
vel actu exprimi non potest. Eo . . . anima movetur ad optandum alicui
salutem per verba tertie persone.
Quid sit narratio.
Narratio est congrua verborum series, qua quis exprimit suam
voluntatem et affectum.
Quid sit petitio.
Petitio est quidam petendi modus, per quem mittentis propositum
certificatur. Nam quicquid aliquis narrando premittat, semper aliquid
petere intendit, vel quod status illius, cui mittit, significetur, vel de
aliquo negotio, de quo dubitat, certus reddatur, vel a simili per suum
contrarium.
Quid generalis sententia.
Generalis sententia est illa, in qua generaliter de aliquo vel de
aliquibus tractatur.
Quid magna generalis.
Magna generalis sententia est illa, que plurium potest esse negotiorum
inchoativa. Vel dicitur hec magna generalis sententia, quia in

Torna all'inizio