haberet. Ipsius quidem revelatione latentes inimicorum insidias
recognovi, qui sub vestris nominibus ex parte vestra mihi
suas litteras destinarunt, ut domum reverterer sine mora,
quia de banno communis extractus, pace facta, redire poteram
confidenter. Quare, si verum est quod dicitur, unus vestrum pro
me veniat, quia reverti aliter dubitarem mortis pericula
expavescens.
LII.
Littere propinquorum super glorificatione cognite falsitatis.
Glorificamus, ut tenemur, unanimiter Deum celi, qui nunc
pissime sua misericordia nos respexit, non sinendo inimicos
nostros falsas litteras et suos cogitatus malignos in tuam perniciem
ducere ad effectum. Quare tuam dilectionem rogamus
modis omnibus et monemus, quatenus, pro verbis huiusmodi
te non removeas ullo modo; sed diebus singulis tibi studeas
taliter precavere, quod qui tuum sanguinem sitiunt, satiari
non valeant, ut affectant: pro certo sciens quod, cum
redire poteris, pro te personaliter veniemus.
LIII.
Quomodo scribit tota parentela.
Presbiter Albertus cappellanus ecclesie Sancti Petri, B. et
C. parentes, D. et E. fratres, F. et G. sorores, H. et I. consobrini,
K. et L. consobrine, M. et N. nepotes, O. et P. pater spiritualis
et mater, Q. et R. cognati, S. nutrix, T. et V. amici,
X. et Y. vicini, et Ç. notus, A. scolari Bononie salutem cum dilectione.
Cum nunc ad obsidionem terre nostre venire debeat cum
infinita multitudine dominus imperator, te sicut decet, ad propria
revocamus, ut sicut alii cives absentes faciunt, mora postposita
revertaris ad defendendum civitatem nostram et res proprias
et personas.
|
|