Bichilinus de Spelo: Pomerium rethorice

Pag 60


temporis realiter et personaliter contra ius et iusticiam subiugatis, infra
XL dies accepcione presencium cum rebus et colonis omnibus in eo
existentibus libere restituere libeat tamquam nostrum. Quod si forsan
nostris precibus vos non contigerit prebere auditum, a termino
premisso in ante a nos vobis cognoscatis ut hostes vos et vestra armata
manu, non precibus, prosequentes.
 
5. Responsiva
 
Fuissemus libenter vobiscum in amenitate quietis, si exissetis ad
actum ut ostendistis in placida suavitate sermonis. Verum vos, mel lingua
et fel manibus sub quadam dissimulacione ferentes, terras et castra,
que ad nos plenissimo iure spectant, de die in diem auferre satagitis,
et ablata per violenciam detinetis. Ad quod audax presumpcio vestra
cognoscat quod castrum Figaroli, quod tenemus et possidemus ut nostrum,
reddere non solum nolumus sed alia recuperare proponimus,
que temerariis ausibus occupatis. Hoc demum de memoria vestra non
excidat, quod si nos proponitis cuspide concitare cultelli, non credatis
ut eburneo comemus pectine caput vestrum.
 
6. Mittunt quidam castellani de Foro lulii ad ducem Veneciarum, quod
fuerunt iniuste accusati
 
Plurium voce gerencium nec non vera didicimus Rizardum de Camino,
iniquum et perfidom hostem nostrum, coram vestra hiis diebus
exposuisse presencia quod nos una cum domino patriarcha, tamquam
rebelles vestre civitatis et aliarum terrarum vestrarum vestro subiugatarum
dominio, pro posse vobis inferimus quequam hostilia tamquam
hostes, subiungendo nequiter quod stratas violare presumimus,
spoliantes rebus ac capientes personaliter eos precipue qui vestre civitatis
properant ad ambitum, et iuxta preteriti consuetudinem temporis
presens transitus Theotonicis mercatoribus non est tutus. Proposuit
etenim sub cuiusdam dolositatis ingenio nos contra civitatem vestram
Iustinopolim velle congregare exercitum in vestrum dispendium vestrorumque
fidelium detrimentum. Unde, cum predictum Rizardum,
atrocem nimis et nocivum, inducat antiqui amaritudo livoris, nosque
diu fidi, quin imo fidissimi steterimus vestris ac vestre civitatis Venete
honoribus, ut experimenta declarant et antiquorum protestatur
assercio, Magnificenciam vestram quanta possumus attencione precamur
quatenus, nos excusatos habentes, illate criminacionis insontes,
delatoris figmentis fidem adhibere nolitis, quem non iusta causa ad
falsitatem delacionis induxit, sed pocius ferox in imicicia
concitavit.

Torna all'inizio