jam corruptis, mutuo sibi invicem loquebantur,
disponentes in animo firmiter militum praedictorum
spolia, quorum occasione galeas suas fore
perditas occasionaliter praetendebant, magnis
ausibus occupare. Sed, dum Pisani ex improvidi
deliberatione consilii galeas Messanensium
pridie captas in medio portus tentant igne succendere,
ac eas succensas igne acutissimo et volante
unitim impellunt ad terram, ut per hoc
naves existentes anchoratas in portu, et domos
ligneas in litore fabricatas comburerent, ac demum
civitatem ipsam, cujus decor est abietum
levigata lignamina et constructa, darent facilius
in combustionem et cibum ignis; exiit subitus
rumor in terra, quod Pisani Messanam student,
si possint, incendere, ac quod se, mulieres et
quaeque praetiosa jactassent, de terra ipsa sublaturos
ad Pisas: propter quod non solum mares,
sed et mulieres ipsae, verbo rumoris invalescentis
audito, ad portum propere pergunt
quadam ferina furia comitati, et naves ac domos
inchoant sic viriliter defensare, quod ex
multis et variis Pisanorum contra ipsos Messanenses
offendiculis praeparatis summo studio
non laeduntur.
Cap. VI
Corradinus Romam venit, miraque laetitia
ac honore excipitur.
Verum, dum multa turpia et obscoena horribiliaque
ac laethalia etiam undique per Siciliam
peraguntur, dumque tota Calabria usque ad
portam Rosseti rebellat, Corradini nomine invocato,
Corradinus ipse jam per faciem summi
pontificis et dominorum cardinalium, qui in
Tybure residebant, non erubescit cum copiosa
gebellinorum multitudine pertransire. Veniens
igitur per Tuscanellam et Vetrallam, viterbiensem
exercitualiter calcando districtum, cum immensa
honoris et magnitudinis gloria pompose
ductus est Romam. Priusquam tamen Urbem
Corradinus introëat, ejusdem Urbis populus, qui
naturaliter imperialis existit, adventus Corradini
diem constituit celebrem et solemnem; et
domni Henrici senatoris ordinata persuasione devictus,
eidem Corradino extra Urbem adeo munitus
occurrit, quod contra venientem exercitum
velle pugnare ac ei obviare hostiliter potius videbatur,
quam pacifice intra terram admittere,
seu cum exultationis gaudio introducere, sicut
per dictum populum fuerat ordinatum. Ora tamen
quilibet relaxabat in jubilum et in laudem; armata
capita herbis et floribus adornantur: milites
ad haec, omnes se accinctos similiter stimulantes
ad pugnam, cum senatore praedicto, distincti,
more confligentium, per cohortes, exeunt extra
muros, et, in pratis Sancti Petri sub Montemallo
cum dicto populo subsistentes, ordinati per acies,
singuli novis et festivis tripudiis exultantes, Corradinum
venientem expectant. Quod autem populus
|
|