mortuus est subito in lecto suo sine aliqua precedente infirmitate
Barnabas qui dicebatur de Regina, et de civitate Regio oriundus
erat. Hic multum fuit amicus meus. Et fuit solatium clericorum,
canonicorum, cardinalium et omnium prelatorum, militum et
baronum et omnium qui solatium requirebant, quantum ad verba
sua. Nam optime loquebatur Gallice, Tuscice et Lombardice et
aliis multis modis, scilicet qualiter pueri cum pueris pueriliter
locuntur, qualiter mulieres cum mulieribus et cum commatribus
suis familiari colloquio mutuo referunt facta sua. Et sciebat
representare modum predicandi antiquorum predicatorum, secundum
quod predicabant tempore Alleluie, quando intromittebant
se de miraculis faciendis, ut diebus illis oculis meis vidi. Isti
fuerunt frater Iohannes de Vincentia, qui Bononie miracula faciebat
et de Ordine fratrum Predicatorum erat; item frater Bartholomeus
similiter de Vincentia de Ordine supradicto, qui Parme
miracula faciebat; frater Iacobinus de Parma, qui in Regio miracula
faciebat et ideo de Regio dicebatur, et de Ordine fratrum
Predicatorum erat; item frater Ghirardus de Mutina ex Ordine
fratrum Minorum, qui totam Italiam circuibat predicando et miracula
faciendo; frater Leo archiepiscopus Mediolanensis, ex Ordine
Minorum similiter, qui in Mediolano optime predicabat; et multi
alii, quos vidi et cognovi, quorum memoria sit cum Deo! Amen.
De morte magistri Rolandi episcopi Spoletini, qui multa bona fecit.
Item in millesimo supraposito mortuus est magister Rolandus
de Parma, cuius pater dictus fuit magister Taberna, pulcher
homo et curialis et optimus sartor, qui vestimenta nobilium faciebat.
Iste magister Rolandus ivit Parisius valde pauper et ibi
studuit multis annis in multis scientiis et factus est magnus clericus
et plenus litteratura. Et veniens ad curiam pape optime
advocabat et factus est pecuniosus et dives et inclitus valde. Cum
autem papa Nicholaus tertius faceret cardinales, fecit dominum
Gerardum Album de Gainaco, que est villa in episcopatu Parmensi,
et istum magistrum Rolandum fecit episcopum Spoletinum.
|
|