LVI. De simia et uulpe.
Simia de turpi queritur nate; porrigit aures
Vulpes: non recipit mente, sed aure preces.
Simia sic fatur: «Natis ut mihi dedecus ornem
Sufficeret caude pars mihi parua tue.
Quid prodest nimia campos insculpere cauda?
Quod mihi prodesset, est tibi pondus iners».
Illa refert: «Nimio damnas de pondere caudam:
Est breuis estque leuis; hec duo damna queror.
Malo uerrat humum quam sit tibi causa decoris,
Quam tegat immundas res bene munda nates».
Id nimium minimoque minus ditaret egenum,
Quod nimium minimo credis, auare, minus.
|
|