: Passio et translatio Aquisgranum sanctorum Coronae et Victoris

Pag 90


mus». In illa itaque hora fere quinque millia crediderunt
Christo; baptizati, passi sunt in Domino.
His et talibus Cirinus acriter motus sanctam Dei mar-
tyrem inter duas palmas terrae a supremis protentas media
parte corporis iussit alligari, sicque uitae eius finem consum-
mari. Haec ergo tali diutius labore uolui rennuens, Christo
Deo animam commendare, ramis reluctantibus scissa perpe-
tuum promeruit regnum. Omnis, hoc facto, populus san-
ctum corpus aromatibus conditum antiquae ciuitati Vtricolae
apportarunt; ibi etiam iuxta Leopardum, pretiosum martyrem,
in cripta inuoluta sepelierunt.
Itinere eodem mulier quaedam Lucina filium nuper
mortuum, Lozimum nomine, sepulturae apportauit, flens
etiam dolensque, multo uomitante planctu. Eiusdem athle-
tae meritis rediuiuum sensit, leta reduxit, se cum prole bapti-
zauit; celi quippe premium bonam post conuersationem pro-
meruit. Alius, demone arreptus, mutus et cecus, ex omni
perditionis genere liberatus est. Tertius, leprosus et claudus,
curatur; uarius errantium populus celeri conuersione saluatur.
Multo ergo postea annorum latente curricolo, Ottone
primo Romanorum imperatore filioque eius uniuoco felici
obitu uiam uniuersae carne ingressis, regnum Italiae quasi si-
ne rege et gubernatore uiluit. Ecclesia quoque suae ius po-
testatis nimia raptorum ui compulsa perdidit, non ut omnino
regem non haberet, sed quia rex tertius, et in ipso patris obi-
tu natus, primis etiam fere sedecim annis illud non uisitaret,

Torna all'inizio