fuerat ducis, videlicet genitus a filio ipsius Rogerio, qui secundus
ei ad suscipiendum ducatus succederat apicem, contigit ut hec
ipsa iam facta provincia, alieque circumquaque posite regiones,
ingenti possiderentur calamitate: utpote que absque regiminis
ducalis habena fuerant postposite. Quippe dux ipse legitima
carens prole, heredem iure sibi succedentem moriens non reliquerat;
unde accidit ut et ipsarum ducalium urbium, scilicet
Salerni, Troye, Melfie, Venusii, ceterarumque que sine domino
et duce relicte fuerant, quedam istius, quedam illius tyrannica
ambitione surriperentur. Sed et singulis quibusque, quod placitum
erat in occulis ipsorum, nemine contradicente agere liceret. Nemo
quippe tunc nulla corporis punitate exterrebatur, ideoque ad
malum operandum magis ac magis universi efrenabantur ita ut
non solum viatoribus iugis fieret metus, verum etiam agricolis ad
excolendum agrum exire cupientibus, securitatis quies abesset.
Quid plura? Nisi Deus guiscardine pertinens prosapie reliquisset
semen, per quod cito ducatus recuperaretur monarchia, omnis pene
siquidem terra nequissimis involuta facinoribus inhumane mentis,
precipitium ruitura periret. Quis itaque illud fuerit semen nunc
subiungendo manifestetur; semen inquam istud Rogerius filius
|
|