Eodem anno, millesimo ducentesimo LXXIX, indictione VII, die primo mensis novenbris,
dominus Paulus de Arete intravit regimen civitatis Faventie, loco et pro vicario domini Bertoldi
comitis Romaniole, qui fuit electus potestas Faventie per unum annum.
Die lune XX mensis novenbris, dominus comes Bertoldus potestas Bononie exivit civitatem
Bononie et venit Imolam; die mercurii sequenti tunc venit Faventiam.
Et, die dominica postea sequenti, ivit Forlivium; et postea ivit Cesenam, ubi stetit per
plures dies. Postmodum, in die mercurii XIII mensis decenbris, ivit Ariminum.
Et tunc tenporis rumores magni surrexerunt inter partes [civitatis] Bononie, propter
quos rumores civitas Faventie fuit in magno tumultu. Unde contigit quod potestas Faventie
fecit requiri omnes magnates utriusque partis civitatis Faventie, et ipsi iverunt ad mandata
ipsius, et erant firmati in pallacio comunis; et sic, rumoribus Bononie crescentibus, omnes
Faventini fuerunt ad arma, et illi de parte Acharixiorum, armata manu, iverunt ad pallacium
comunis, et violenter conduxerunt et fecerunt descendere omnes Acharixios, qui erant detenti
in dicto pallacio: et, dicta de causa, multi de amicis partis Acharixiorum de extra Faventiam
venerunt Faventiam; propter quod magnates de parte Manfredorum recesserunt, et
omnes eorum amici de Faventia quidam recesserunt extra Faventiam, et quidam se absconderunt:
et hoc fuit die sabati XXIII decenbris. Sequenti vero die dominica, que erat vigilia
nativitatis Domini nostri Ihesu Christi, tota pars Mendullorum de Imola, propter timorem
partis Geremiorum de Bononia, exivit civitatem Imole, et, ipsa die, venit ad civitatem Faventie.
Tunc vero, predictis rumoribus portatis ad dominum comitem Bertoldum, qui erat Arimini,
in continenti rediit retro, et, in die lune nativitatis Domini, post nonam, iuxta vesperas,
venit ad civitatem Faventie, ubi honorifice visus fuit, et incontinenti versus Imolam
properavit, cum equitibus suis, et duxit secum omnes Imolenses, qui erant Faventie; et, cum
fuerit sero ad civitatem Imole, non fuit receptus, [et fuerunt] sibi elevate porte civitatis
Imole, propter quod rediit [ad civitatem] Faventie cum dicta parte Mendullorum de Imola:
p[ostea], die [XXVI], martis sequentis, ipse dominus comes Bertoldus equitavit, cum militibus
suis et cum militibus de Faventia, ad Bagnacavallum, eo quod intellexerat quod partes de
Bagnacavallo male stabant ad invicem, et quelibet ipsarum partium mittebat pro guarnimentis.
Ea vero die, illi de parte Manfredorum recesserunt palam de civitate Faventie, et Acharixii
et eorum amici sociaverunt eos usque extra civitatem Faventie, et hoc fecerunt propter
timorem partis Lanbertaciorum, qui veniebant ad civitatem Faventie moraturi.
Eo vero tenpore, die veneris XXII mensis decenbris, prelium magnum fuit inter partem
Geremiorum et partem Lanbertaciorum de Bononia, in platea comunis Bononie, et etiam
in pluribus contratis de Bononia, ubi plures et multi ex utraque parte occisi fuerunt. Et, ipsa
die, in sero, dicta pars Lanbertaciorum expulsa fuit extra civitatem Bononie, et aufugerunt
illi de ipsa parte per montana, et tunc erat tempus valde horribile, quia ningebat et pluebat
fortiter: et sic accidit quod, die iovis IV exeunte dicto mense decenbri, reduxerunt se in
civitatem Faventie, et domus illorum de parte Manfredorum de Faventia fuerunt illis concesse
ad habitandum, citatis illis quorum aliquando [fuissent].
|
|