Iohannes de Castrocoeli: Epistolae

Pag 91


tegurio mulieris, cuius precipue nutu celorum excelsa subito substiterunt
ex nichilo profunda marium vastaque terrarum, cuius sapientia erumpunt
habyssi, debitis adinvicem numeris elementa ligantur, ac tota subsistit
machina mundialis! Quis hec non miretur et stupeat, non veneretur, adoretur,
cuius non vel ferreum pectus emolliat tantus cumulus gratiarum?
Quis tanto gelicidio premitur, tantoque frigore angustatur? Quis tam
arentis animi tamque lapidei, ut non totus liquescat in lacrimas et in fontes
lacrimarum erumpat, dum tot beneficia gratis data, immo gratanter
inimicis impensa, recogitat libraminis equa lance? Parum erat nempe
deperditum plasma redimere, nisi ipse idem fieret emptor et pretium,
sacerdos et ostia, sacrificium et libamen. Hec sunt, inquam, iuxta vaticinium
Ysaye, opera peregrina, hec sunt inaudita et nova, que ab eterno
disposuit Dominus omnium ex tempore facere super terram. Hec sunt illa
stupenda, que elonginque prospiciens pertimescit. Dum totius secretarium
rationis inter bruta cognoscitur, parvo presepio delitescit qui
omnium iura gubernat in celis rerumque metitur exitum, moderatur habenas.
Hoc est signum desuper regi reprobo repromissum, quod virgo conciperet.
Virum circumdaret mulier, virum utique virtuosum, cuius virtute
subsistunt omnia solo verbo. O preposterum ordinem non necessario sed
voluntate mutatum: concipit virgo filium, factura parit actorem, ancilla
dominum lactat alentem, portat in humanis qui substruet orbem, pendet
ad ubera qui ponderat omnia numero et mensura. O rem seculis inauditam:
virginitas prolem compatitur et partus editio candoris pudicitiam
non expellit. Multe siquidem filie virginitatis munditiam cumularunt,
multe celibatu castissimo filios ediderunt, hec sola sine exemplo virgo
puerpera supergreditur universas, cuius venter virgineus et fecundus
lilium convallium edidit et camporum. Quis igitur hoc sufficienter considerare
sufficiat, super quibus mirantur angeli et depopulationis perpetue
dampna deplorant? Quis ad tam digna et festiva sollempnia digno se non
preparet apparatu? Minus est debito omnis humana munditia, omnis conatus
deficit, sapientia desipit, affectus prosternitur, hebet sensus. Igitur
suspiriis gemebundis matrem clementie venerande, Stephane, unanimiter
flagitemus, ut ipsa nobis et velle impetret et posse post velle ministret, ut
ille Lucifer matutinus nos preveniat, ut velimus, et in finem usque costodiat,

Torna all'inizio