nunc in statu isto quibus deficimus quapropter eum tenemur
vilipendere. Inquit Dimna: Veritati consonum profers,
frater; verumtamen nobilium sanguis ad altiora semper affectat
provehi, vti minimorum ac paruorum animus non ad altiora
se curat exaltari; conuersoque modo nobilium sanguis ad inferiora
duci summe veretur et abhorret vti habetur experimento
per gallum, quamuis sit pennarum ac alarum abundans
et in potestate se alte ponere, reperitur tamen semper querens
in stercoribus et plateis. Scito etiam magno cum labore a
paruo ad magnum fore statum ascendendum. Minimo sed labore
quis statu ab honorabili priuatur, simile huic: Onus
graue magno cum conamine ad altiora transportatur; sed ipsum
absque alicuius iuuamine ad infima faciliter tendit. Decet
idcirco statum ad altiorem nosmetipsos promouere, cum
illius rationem ac originem habeamus. Respondit Kelila:
Quibus nunc firmasti animum, frater? Inquit Dimna: Video
dominum nostrum leonem debilem habere animum ac non
fore magnanimum. Et cum ego me ipsum sibi adjungere
pot[u]erim, sibique consilium suis in causis non paruis darem
perutile, forsan me ad altiorem proueheret statum. Ait Kelila:
Quis te huius rei fecit certum, quod rex talis, vt tu asseris,
est? Inquit Dimna: Illud volo per suorum de curia familiarium
inquisitionem perscrutari, quibus confido mihi secreta
regis reuelare. Inquit Kelila: Quomodo potes te his iactare,
siue te mente exaltare, cum tu ipsi tam propinquus non fuisti,
quod ipsius voluntatem ac consuetudinem percepisti, seu scire
te quis fecit? Inquit Dimna: Nescis quod quis humilis et fortis
graue pondus non reputat. Sanus quoque dispositus est ad
ambulandum, sapiens vero ad meditandum, humilis ad conueniendum.
Inquit Kelila: Scis etenim, quod regi nemo audet
appropinquare, nisi is qui ad hoc est deputatus; unde nunc
tu ad altiora te exaltari iactas, cum ex his qui ad hoc sunt
deputati non es? Cum et rex pro te non miserit, vnde tunc
|
|