Iohannes Capuanus (de Capua) e Iordanus Terracinensis (de Terracina): Epistolae

Pag 28


6.
IORDANUS
Magistro Iohanni de Capua domini pape notario Iordanus de Terracina
dictus vicecancellarius cor et corpus. Ad natale solum iocundus superioris accessus
michi subdito festinus accessit non indigne speranti, quod, post infesta
occupationum et laborum tedia, festa grata succederent solitudinis et quietis.
Sed hec spes mea, que fuerat larga promissi, multum postea extitit parca
facti mendacemque ac fallacem ipsam eventus subsequens manifestat. Nam
cum negociosa me valde fatigasset Anagnia, michi tam lasso saxea Sublaci
duricia compassionis viscera non laxavit, sed penes se talem pene me retinet,
qualem sibi Anagnia ipse tediosa commisit. Quoniam affectum ibi sollicitudinis
honerose fastidio apud se levis ocii dulcedine non reformat; et laboriosi
officii sarcina conquassatum oportune recreacionis suffragio non instaurat, sed
comprimit potius et affligit gravium inculcacione curarum et penalium exercicio
studiorum, meis non parcens benigne humeris grandium supportacione
honerum iam confractis neque mee imbecillitatis infirma moderata ponderum
imposicione comportans. Verumtamen de inhumanitate ac impietate huiusmodi
nec arguo nec inculpo Sublacum, cui sic in cunctis mundanis commodis
mellifluum os altissimi benedixit eiusque largiflua dextera de bonorum
omnium ubertate providit, quod in habundancia necessariorum ad subsidium
et oblectamentum humane vite cetera loca precellens sufficiencior et congruencior
illis ad anime corporisque profectum et solacium invenitur. Sed de molesta
et dira curia possum iuste formare querelam, que de antiqua licet reproba,
consuetudine taliter erga suos officiales et familiares induruit, quod ipsius
versus illos inviolabilis difficultatis seris intrinsecus obfirmata clemencia, crebris
eos aggravare preceptis et continuis torquere serviciis non desistit, donec et
vires et sanguinem et medullas exhauserit eorumdem. Quocumque igitur me
curia secum trahit, mox labor emulus et insequitur et persequitur et non
obsequitur nec prosequitur, mee ubilibet pacis impaciens et perturbator assiduus
mei status. Unde nulla michi sine angustia venit dies nec ulla quietis
integre nox succedit, sed nec hora immo nec horula etiam ad requiem indulgetur.
Cibusque potusque michi propter tantam mentis inquietudinem amarescit.
Inter tot tamen et tam acres animi punctiones, destinatas michi nuper
preciosas tuorum dictaminum margaritas ad confutacionem spiritus cruciati
meis aspectibus frequentissime antepono, in quibus utique michi attente avideque

Torna all'inizio