CAPITULUM V
Non multo post tempore Dei servus Symeon, exacto iam heremiticae
conversationis proelioso tirocinio, quia sibi divinitus revelatum est, solitudinis
antra deseruit et orationis studio Romam peregrinus expetiit.
Cumque multa sanctorum corpora circumeundo visitaret, quem nullus
in orando labor vix aliquando superaret, tandem ad oratorium sancti Iohannis
Baptistae Lateranensis ecclesiae applicuit, ubi sanctae Romanae
Ecclesiae pontificem, Benedictum nomine, cum multis religiosis episcopis,
ortodoxis viris, in congregata synodo residere invenit. In quo cum devotae
orationis moram (ut ei semper consuetudo fuerat) diu in longum
protraheret, unus ex clero, nequitiae ac superbiae furore plenus, Symeonem
virum sanctum et catholicum omnibus in synodo residentibus ore polluto
infamavit haereticum. Et ut eum morti traderet atque ad necandum
|
|