Nempe suis, ipsi maculam a fuditque parentum
Impietas, potuit merito qua a sede repelli.
Infames nec honor tede, cum vota sororis
Ecclesie iunxit comiti fideique rebelli.
Hinc, exosa dati plebs numen Presulis, orret
Ipsius adventum; pocius pastore carere
Que cupit, hostili quam se subponere cure.
Nobilitas patrie tutrix, fortuna superno
Cui favit iussu, superumque intenta favori
Zelatrix fidei, que debet munera tantis
Sumere pro meritis, patres? meruit ne repelli
A pedibus sanctis, percelli tamque severo
Divorum gladio? merces hec debita tantis
Ergo viris, veteri patrie, fideique Deumque
Pro cultu? Meritum nunquid delebitur ingens
Serpserit incautus licet illis error? At ipsi
Verberibus proni pacientia terga parantes
Ut libet a matris numquam vellentur honore.
Hec ubi sic fatus sedit legatus: utrinque
It concussa fides, alternaque murmura certant.
Magestas immota silet sed fata recondit
Pectore celesti.
|
|