quod quidam ignorantos, qua intencione hec prosequutus fuerit,
falsa se ipsos securitate decipiunt, quamvis male viventes et contra
regulam patrum facientes hoc in monasterio si permanserint, salvos
esse in futurum posse, cum constet omnibus, quia quicumque in
perpetradone criminis hoc in loco permanserint et ante extremi
obitus diem se minime correxerint, ad vitam nequaquam posse
transire. dicendum autem illis est, nequiquam virum Dei contra
divina eloquia sentenciam protulisse, sed in illis hanc sentenciam
permanere dixisse, qui illorum sobriam et castam vitam ac laudabilem
paupertatem vellent imitari.
Culmine preclaro renitens dyademate sacro,
Primus preficitur Paldo reverendus et abbas;
Innumeras animas Christo super ethera Mandat.
Interea turba fratrum succrescente, ceperunt contra votum habere,
per quod possent eisdem quos regebant subvenire. dumque
predicti venerabilis patris Thome immemores dicti, multos per eos
in hoc loco esse salvandos, amicam paupertatem sollicite requirentes,
abicere conantur ea que possidere videbantur. sed resistente
|
|