Eduardus I Anglorum rex: Epistolae

Pag 54


nichil ex hiis aliud quam delinquendi materia et inobedientie vitium
pateretur hominibus, dum posse sperarent extempore declinare vel fugere
iudicium ultionis. Ex hiis namque assumimus probabilem coniecturam,
immo firmiter credimus, et credendo fatemur, quod cuncta que vos,
summe pontifex, qui tribubus, populis, linguis et nationibus universis,
providentia divina, pater estis et Eius estis in terris vicarius, cuius est terra,
et plenitudo Eius, iustitia suggerente decernitis, firma permaneant et universa
iudicia Eius et apostolice sedis in Ipso perpetuitate temporis roborentur.
Novit siquidem, pater et domine, vestra sanctitas reverenda, et iam
est per apostolicos apices per mundi climata divulgatum, qualiter, ad clamorem
sanguinis innocentis quondam Henrici de Alemania consanguinei
nostri, quem illius nequitia et sceleres hominis, illius perditionis filii Guidonis
de Monteforti impie manus immaniter in ventre sancte matris
ecclesie effuderat, felicis recordationis dominus Gregorius papa X, predecessor
vester, animadvertendo in Guidonem ipsum, officii sui partes
impleverit et quale iustitia mediante iudicium tulerit in eundem; et propter
hoc expedire non vidimus, ut ea nostris recenseremus in litteris, que
tam patenter fuere per eundem predecessorem nobis et aliis puplicata.
Sane, si ex premissorum consideratione certi simus numquam revocetur in
dubium, quod sententia, qua idem scelerosus et sacrilegus homo iudicatus
existit, sit et esse debeat apud vestre beatitudinis thronum perpetuo duratura,
cuiusdam tamen cautela sollicitudinis nos inducit, ut factus huius,
ratione detestande horribilitatis perpetrati facinoris, ex superhabundantia
quadam, sanctitatis vestre memoriam, multiplicium agendorum hinc inde
fluentium turba circumdatam, excitemus, beatitudini vestre devotarum et
humilium precum instantia supplicantes, quatenus placeat benignitati
vestre retinere memoriter, ut processus cum tanta sollempnitate inter tantorum
prudentium virorum consiliorum deditione concordium tantaque
maturitate temporis per memoratum predecessorem contra prefatum Guidonem
habitus, mediante iustitia, quam constans et perpetua voluntas ius
suum tribuens unicuique diffinit, inter tot occupationum vestrarum curas,
tot negotiorum turmas implicitas, que plerumque rei geste memoriam

Torna all'inizio