Ylarius, venerabilis abbas monasterii Sancti Vincencii, secum abente
advocatorem Falcone, diaconum iam dicti monasterii Sancti Vincencii,
qui edificatum est super Vulturno flumine fontis, intus
civitate[m] Capuana[m], et reclamabat se dicendo vellet recipere
legem, et iusticiam, unde vim paciebat ab Adelberto, abbate monasterio
Sanctorum Lupuli et Zosimi, qui constructum esse dinoscitur
intus hanc novam Beneventanam civitatem, de causaciones et intenciones,
quod ipse Ylarius venerabilis abbas ante hos dies, ante
presencia[m] nostram, exscitaverat adversus eodem Adelberto abbatem,
dicendo: ut malo ordine et contra legem teneret, et dominaret,
adque frugiaret rebus predicti monasterii Sancti Vince[n]zi, quod
legibus est pertinentes ipsius in finibus est Telesia, in is locis: idest
locum ubi dicitur Monte Calbellu; et ubi vocatur Arcu Rubellu;
et ubi nominatur rivo Pretusu; nec non et ubi constructe sunt
ecclesie pertinentes ipsius monasterii, una ex ipse ecclesia vocabulo
Sancti Angeli; et alia vocabulo Sancti Vincencii. et unde ipse
Adelbertus una cum Ianquinto advocatore suo responderunt, et
dixerunt, ut haberet predicto monasterio Sanctorum Lupuli et Zosimi
rebus in finibus Telesia, set nesciret de qua re eum quereret.
querebat eodem Adelbertus abbas, cum iam dicto suo advocatore,
ut monstraret, aut facere monstraret ipse Ylarius abbas ipsi Adelberti
abbati, et ad missum eius ipse rebus, unde eum querebant.
et sic reversi ante nos, ut staret ante nos ad legem inter se, ipse
nominatus Ylarius abbas responsum dedit dicendum, ut ita faceret.
cum nos superius dictis episcopos, et iudice per partes dicentes
|
|