mandavit, quia ipse Dominus, qui vobis illa mandavit observanda
per Moysen, ipse dicit nunc per prophetas nolle se huiusmodi
sacrificia, et odire sabbata et alias sollempnitates vestras. Aut si
dicitis: Non hoc dixit Dominus reprobando mandata Moysi, immo
sua - ipso enim iubente preceperat illa Moyses -, sed in ira furoris
sui loquutus est tamquam si diceret iratus pater filio suo: Nolo amplius
ministerium et servitium tuum, quia non servasti precepta mea,
talem et tam frivolum intellectum destruunt sequentia prophete
verba, cum subditur: "Lavamini, mundi estote, auferte malum
cogitationum vestrarum ab oculis meis, quiescite agere perverse,
discite benefacere, querite iudicium, subvenite oppresso, iudicate
pupillo, defendite viduam et venite, arguite me, dicit Dominus. Si
fuerint peccata vestra ut coccinum, quasi nix dealbabuntur, et si
fuerint rubra quasi vermiculus, velud lana alba erunt". Ecce
destruxit illa ut statueret ista; illa ostendit vacua, ut ista fertilia
demonstraret. Non igitur in ira sua recusavit ea, sed reprobavit
illa quasi puerilia et ostendit que perfectis et viris pro tempore
convenirent.
Vultis scire quod ita sit? Audite Ieremiam id ipsum apertius
asserentem: "Ecce venient dies, dicit Dominus, et feriam domui
Israel et domui Iuda fedus novum, non secundum pactum, quod
pepigi cum patribus vestris in die qua apprehendi manum eorum
ut educerem eos de terra Egipti, pactum quod irritum fecerunt,
et ego dominatus sum eorum, dicit Dominus, sed hoc erit pactum,
quod feriam cum domo Israel post dies illos, dicit Dominus; dabo
legem meam in visceribus eorum et in corde eorum scribam
eam". Quod si dicitis: Quare dedit Dominus patribus nostris
precepta que non erant perpetue observanda?, dico quod ad duritiam
cordis eorum. Vultis scire quod ita sit? Audite non me sed prophetam
vestrum: cum enim reduceret Dominus ad memoriam prevaricationes
filiorum Israel, qui egressi sunt de Egipto, per Iezechielem
|
1
5
10
15
20
25
30
|