Effigies semper hilarescens verba loquentis
Adiuvat: auditor gratius audit ea.
Ergo satisfaciam ventri prius, ut meliori
Cuncta voluntate dicere verba queam".
Hec ait, et mensam donis cerealibus, assa
Carne, mero stravit exiguoque sale.
Extracto gladio panem truncare parabat,
Tunc Paulinus adest ingrediturque domum:
<Fulco, Paulinus >
"Optatus, Pauline, venis! Bene veneris!", inquit,
"Post epulas habeo dicere multa tibi.
Manducare veni, rogo te discumbere: nobis
Sufficiens pastus iste duobus erit.
Iocundi vultus magis invitantis amici
Quam cibus appositus nos recreare solet;
Multiplici sit mensa licet dape splendida, vultu
Deficiente bono gratia tota perit".
Reddit ei grates Paulinus vertice pando,
Inde, pedem retrahens, retro redire parat;
Dimissa mensa, Fulco festinat ad illum,
|
|