Pag 108

preferatur. Nam cum alii post Augustum imperium defendissent, iste nobiliter ampliavit.
Nam Asia et Babilonia capta usque ad Indie fines accessit. De Dacis et Sythis triumphavit.
Hyberos, Sauromatas, Arabas et Bosforanos in fidem accepit. In mari Rubro classem instituit,
ut fines Indie subiugaret, Armeniam, Assyriam, Mesopotamiam subiugavit et provincias
fecit. Nil elegit iniustum ad augendum fiscum, sed persecutor fuit Christianorum. Nam
cum Plinius cuiusdam provinciae procurator eum consuluisset, si Christianos occideret,
cum nil mali in eis reperiret preter obstinationem non sacrificandi et antelucanos cetus
ad canendum cuidam Christo ut deo, respondit puniri oportere. Demum Traianus aput Seleutiam
Ysauriae, ut dicitur, mortuus est; cuius ossa in urna aurea delata in foro sub columpna sunt.
Solus omnium intra Urbem in foro sepultus est. Temporibus cuius sederunt Anacletus,
qui statuit non minus quam a tribus episcopos ordinari et ordinationes publice fieri. Euaristus,
qui statuit VII diacones episcopos habere. Et Alexander, iuvenis etate, sed moribus
senex, qui statuit in sacrificio aquam vino misceri, et addidit in canone: qui pridie usque
quocienscumque, et instituit, ut hec oblatio ex azimo fieret et modica foret, dicens: quanto
paucior, tanto pocior. Rursus precepit aqua salibus exorcizata et benedicta populum aspergi.
Eiusque temporibus Iohannes apostolus et evangelista dormivit in Domino. Hic est Iohannes
filius Zebedei, qui supra pectu Domini in cena recubuit, cui Christus in cruce virginem virgini
conmendavit. Qui ab exilio reversus Ephesum scripsit evangelium, in quo docuit de divina
nativitate contra Cherintum et Ebionitas, qui dicebant Christum non fuisse ante Mariam, et que
alii pretermiserant adimplevit. Scripsit etiam tres epistolas canonicas, sed de
duabus dubitatur. Aiunt enim quidam eas fuisse cuiusdam Iohannis presbiteri, quem
Papias, Iohannis auditor, connumerato Iohanne cum aliis apostolis seniorem appellat.
Unde et in epistolis senior appellatur. Cuius sepulcrum similiter aput Ephesum est,
ubi et sepultus est beatus Iohannes.
Anno post passionem Domini LXVIII. eiusque temporibus Symon Iherosolimorum
episcopus crucifigitur, et Ignatius Antyochenus episcopus a Petro tercius Romam perductus, bestiis
traditur devorandus, sed reliquie superfuerunt, que in Antyochia delate sunt. Hic
statuit antyphonas decantandas et multas scripsit epistolas, unam Policarpo episcopo
Smyrne, apostolorum discipulo, Anthiocenam conmendans ecclesiam. Temporibus quoque
Traiani fuit Menander Samaritanus magus, Symonis magi discipulus. Et Ebiones heretici
surrexerunt, legem servantes et unum evangelium, quod secundum Hebreos appellant,
Christum purum hominem confitentes; qui Ebiones dicti sunt, id est pauperes, a paupertate
scientie. Zerintus quoque, qui futurum terrenum regnum Christi post resurrectionem et
corruptionis opera predicabat; quem cum vidisset Iohannes evangelista balneas ingressus, balneo
exivit dicens: “Fugiamus, ne balneae se corrumpant”. Similiter Nicholaite, Nicholaum