diximus, multam habuit gratiam predicandi et multa bona fecit.
Nam millesimo supraposito inchoata est ecclesia Iesu Christi
fratrum Predicatorum in civitate Regina, et in festo sancti Iacobi
primus lapis positus fuit, consecratus per dominum episcopum
Nicholaum. Et ad predictum opus faciendum veniebant homines
et mulieres Regii, tam parvi quam magni, tam milites quam
pedites, tam rustici quam cives, et ferebant lapides, sabulum
et calcinam supra dorsa sua in pellibus variis et çendalibus; et
beatus ille qui plus poterat portare. Et fecerunt omnia fundamenta
domorum et ecclesie et partem muraverunt, et in tertio
anno compleverunt totum laborerium suum. Et tunc frater Iacobinus
superstabat ad laboreria bene facienda. Iste frater Iacobinus
fecit magnam predicationem inter Calernum et Sanctum
Hylarium in episcopatu Parmensi, in inferiori parte strate. In
qua predicatione fuit maxima multitudo hominum et mulierum,
puerorum et puellarum de Parma et de Regio et de montibus et de
vallibus sive campestribus et de diversis villis. Et quedam mulier
paupercula pregnans peperit ibi masculum. Tunc, precibus et
rogatu fratris Iacobini, illi paupercule mulieri multi multa dederunt.
Nam una mulier dabat sibi subtellares, alia camisiam, alia
vestem, alia bindam. Et sic habuit unum asinum oneratum, insuper
et ab hominibus centum solidos imperialium. Et qui interfuit
et vidit retulit michi omnia ista post longum tempus, cum per
eumdem locum cum eo transirem. Insuper et hec eadem cognovi
ab aliis.
Quod frater Ghirardus de Mutina apparuit post mortem suam fratri Iacobino
de Parma.
Huic fratri Iacobino, infirmo existenti in conventu Bononie
et in infirmitorio fratrum Predicatorum circa meridiem sedenti
et vigilanti, apparuit frater Girardus de Mutina ex Ordine fratrum
Minorum ea die qua obierat, et familiariter cum eo locutus
est dicens: «In gloria Dei sum, ad quam cito vocabit te Christus,
ut ab eo laboris tui mercedem plenam recipias, et cum eo semper
|
|