<INCIPIT> III Tanta per Ausonios deferuere proelia campos,
Non modo finitimis, longe sed Fama remotis
Dum canit, Arnulfi Germanica iura prementis,
Brengario sed enim regum per stemmata iuncti
Tendit ad imperium solito magis hispida plumis,
Amplectens una populum saeuumque tyrannum
Gutture profuso. Coquit ille in pectore curas,
Moxque uocans genitum "Duros, Sinbalde, maniplos"
Inquid "age, et <ra>pidis Italos pete cursibus agros,
Rex ubi Brengarius audentes ardua Gallos
Insequitur bellis; tamen hos per uulnera dicas
Aut montis subito (mirum) succrescere partu:
Tot ueniunt. Tantumne potis perferre dolorem,
Nostra ut progenies propria uexetur in aula?
Nec tibi bella dari uereor, si iunctus amico
Iueris; at muris dicas seruare superbos
Forte animam neque uelle tuis famularier armis:
Esto, uices mutabo dehinc et moenia scindam
Ausoniae, rutilam donec ueniatur ad aulam
Clauigeri, et totos Araris uacuabo furores."
Paret ouans patri simili succensus amore
Mox Sinbaldus et electo comitante ministro
|
1
5
10
15
20
|