eos et vulnerant eos sagittis, ponunt gramina in vulnus et fortiter
fugiunt ante eos.
<7>. Mongali autem, in terram eorum revertentes, se contra Kytaos
ad prelium preparaverunt; qui, castra moventes, terram Kytaorum
intraverunt. Imperator autem Kytaorum hoc audiens venit
cum suo exercitu contra eos, et commissum est prelium durum, in
quo prelio Mongali fuerunt devicti, et omnes nobiles Mongalorum
qui erant in predicto exercitu fuerunt occisi, usque ad septem. Unde
adhuc quando aliquis eos minatur dicens: «Occidemini si in illam
iveritis terram, quoniam populi multitudo ibidem moratur et
sunt homines ad prelium apti», respondent: «Quondam etiam fuimus
occisi et non remansimus nisi septem, et modo crevimus in
multitudinem magnam, quare de talibus non terremur».
<8>. Chingis vero et alii qui remanserunt in terram suam fugerunt,
et cum aliquantulum quievisset Chingis predictus, preparavit
se rursum ad prelium et contra terram Huyrorum processit ad bellum.
Isti homines sunt christiani et de secta Nestorianorum erant, quos
|
|