custodiria faciunt. Interea unus de Placentinis ad portam
Papiensem ea nocte veniens multa iniuriosa verba Laudensibus,
qui portam custodiebant, inferre non cessabat. Ex quo
Laudenses dolore commoti et tamen, quasi verba illius vilipenderent,
ostendentes et tandem privatim per fossatum aliquantulum
longe egredientes et post terga ipsius Placentini ex improviso
irruentes, ipsum fugere non valentem multis plagis
interfecerunt.
Altera vero die, que fuit dies Martis, ipsi Mediolanenses
et Placentini ad prelium bene armati venientes summo mane
viderunt Cremonensium partem ex altera parte Adue in
Laudensium venire occursum. Quamobrem Laudensibus letis
et contra Mediolanenses et Placentinos maxime clamantibus,
ut venirent ad prelium, Mediolanenses et Placentini terrefacti
statim signo dato tentoria ceperunt deponere; omnesque
pedites cum plaustris et carozolo, supra quem maximum
vexillum album cum cruce rubea in medio deferebatur, abire
ceperunt. Deinde Placentini recessere, maxime timentes, ne imperator
cum Papiensibus eos invenirent. Postremum omnes
equites Mediolanenses simul se congregantes post pedites suos
ac plaustra abierunt. Et cum per octo dies ad obsessionem
civitatis Laude stare disposuissent, nec etiam per unum diem
|
1
5
10
15
20
|