Desine iussa Dei solitis onerare querelis,
Mortalis! Namque ista hominum stultissima lis est.
Iusta facit quecumque facit. Sed noscere cunta
Vestra nequit gravitas sub opaci carceris umbra.
Quam multis nocuere oculi visusque vagari
Compulit et cepto forsan semovit honesto!
Hinc ea sponte quidem, gravis ut nocituraque multis,
Sarcina deposita est. Quin hinc modo pergimus ultra?
Tu cecum ne sperne ducem. Fortasse videbis
Multa animo placitura tuo. Nec cura futuri
Solicitet casus. Quoniam lux crastina campos
Sanguine Penorum Latio victore rigabit'.
Prosequor augurio letus. [...]
Hic ego - nam longe clausa sub valle sedentem
Aspexi iuvenem -: 'Dux o carissime, quisnam est,
Quem video teneras inter consistere lauros
Et viridante comas meditantem incingere ramo?
Nescio quid, nisi fallor, enim sub pectore versat
Egregiumque altumque nimis'. 'Non falleris' inquit:
'Agnosco iuvenem sera de gente nepotum,
Quem regio Italie, quemve ultima proferet etas.