Cedibus, imbelles uitulos mollesque iuuencas
Transmittit; magno furor est in sanguine mergi
Nec nisi regnantis ceruice recumbere tauri.
Vmfredum sed enim sonipes male fidus in armis
Rumpentem frenos diuersa per agmina raptat,
Iam liber: sic fessa manus. Venit asta per armos
Principis et laeuum iuueni transuerberat inguen,
Labentemque affigit aequo. Fugit ille perempto
Consertus domino, nec iam arma aut frena tenentem
Portat adhuc equitem. Fratris iam menbra regebat
Arduinus equo, leua marcentia colla
Sustentans dextraque latus. Singultibus artum
Exhaurit thoraca dolor, nec uincla cohercent
Vndantem fletu galeam, cum multa gementi
Valde grauis curuas perfringit lancea costas.
Exit et in fratrem, cognataque pectora telo
Conserit. Ille oculos etiamnum in luce natantes
Sistit et adspecta germani morte resoluit.
Procubuere pares fatis (miserabile uotum
Mortis) et alterna clauserunt lumina dextra.
Ac uelut Edoni Boreae cum spiritus alto
Insonat Egeo sequiturque ad litora fluctus,
Qua uenti incubuere, fugam dant nubila caelo:
Sic regi, quacumque uiam secat, agmina cedunt,
Conuerseque ruunt acies, cadit obuia pubes.
Vt uidit socios regi dare terga sequaci
Ildeprandus, abit clamans: "Perstate, sodales;
Quid fugitis? spectate, uirum si pellere ferro
Forte queam! similes artus natura creatrix
Huic dedit, ac similis sustentat uiscera sanguis.
|
220
225
230
235
240
245
|