id est, probatione propositionis primae, vel a causa,
vel a genere subjungit, ubi ait: Parvulus enim est .
Quod vero dicit: Perfectorum enim est solidus cibus .
Probatio est quoniam non est opus illis solito cibo.
CAP. VI.—1. AMBROS. Quapropter intermittentes .
Quia exercitatos sensus in lege Domini oportet vos
habere, intermittamus inchoationis Christi sermonem.
Sermo inchoationis Christi est initium fidei.
Sicut enim qui in doctrina litterarum adducitur,
elementa oportet primum audire, sic Christianus
primum omnium de fide catholica erudiri debet.
Si autem opus est de fide docere [ f ., doceri], necdum
fundamentum habet. Si enim opus est iterum
audire, quia credere eum oportet de resurrectione
et futuro saeculo, necdum fundamentum habet.
2. Ad perfectionem . Perfectum illum vocamus,
qui cum fide vitam habet rectam. Si autem unum
eorum deerit, perfectus non erit; si ambo, merito
parvulus [ f ., perfectus] dicitur.
3. LANFR. Fundamentum . Quicunque doctor infideles
ad fidem convertit, hic imprimis fundamentum
mentibus jacit, dicens oportere eos peccatorum suorum
poenitere, in Deum credere, in remissionem peccatorum
baptizari, pro accipiendis sancti Spiritus
donis in impositione manuum episcopi consummari,
resurrectionis et judicii diem praestolari.
4. AMBROS. Baptismatum . Sicut una fides est, ita
unum baptisma; sed pro varietate accipientium
[baptisma], baptismatum dixit. Ne vero ullatenus
qui secundum aestimaret post peccatum fieri posse
baptisma, adjungit: Impossibile est eos qui semel illuminati
per gratiam sancti Spiritus, gustaverunt
etiam donum coeleste (hoc est remissionem peccatorum)
et participes facti sum Spiritus sancti (in distributione
donorum) et bonum Dei verbum gustaverunt
(haec est doctrina Evangelica) et virtutes venturi saeculi
cognoverunt (id est, resurrectionem et vitam
beatam quae sanctis promittitur) , si in peccatis incidant,
iterum renovari . Cujus baptismatis virtus in
cruce et sepultura Christi constat; proinde subjungit:
Sicut enim semel Christus mortuus est carne
in cruce; sic nos semel morimur in baptismate, non
carne, sed peccato.
5. LANFR. Et judicii , quia quales de judicio exibunt,
tales sine fine manebunt.
|
|