Gregorius de Catino: Chronicon Farfense

Pag 4


monacho Hugone gui sibi imperialis abbatię, monasterii videlicet Pharphensis,
absque nostro assensu regimen usurpaverat, et, quod deterius est,
prętio emerat a Romano pontifice, id ei quod habere videbatur debito cum
dedecore abstulimus, et digne nostris ab optutibus eiecimus. Monasterium
vero ipsum cuidam Hugoni episcopo in beneficium dedimus, et quendam nobis
carissimum Herphonem ibidem manere pręcepimus. post hęc vero eiusdem
monasterii religiosę congregationi magnis pręcibus postulanti aures nostrę
clementię accomodavimus eundemque Hugonem gratiam in nostram recepimus,
et in ipsius regimine abbatię confirmavimus. pręcipientes itaque imperiali
potentia iubemus, ut deinceps iuxta canonum regulęque monachicę
auctoritatem, et eiusdem monasterii per antiquorum regum et imperatorum
adeptam pręceptorum liberalitatem, electus quisque ab eadem congregatione
prius, dein imperiali patrocinio pręsentatus, gratis roboretur, et a summo pontifice
canonice consecretur. aliter si pręsumpserit, imperiali censura condemnetur,
et quisquid de bonis monasterii scriptitaverit omnimodis evacuetur.
quod ut verius credatur et in posterum diligentius observetur, sigilli nostri impressione
inferius insigniri iussimus. Heribertus cancellarius vice Petri
Cumani episcopi recognovi. datum .VIII. kalendas martii, anno dominicę incarnationis
.DCCCCLXXVIII., indictione .XI., anno autem Ottonis tertii regnantis
.xv., imperii .II. actum Romę, feliciter, amen.
Aliud preceptum.
[In nomine sanctę et individuę Trinitatis.] Otto Dei gratia Romanorum
imperator augustus. noverit omnium fidelim nostrorum industria, qualiter
nos per interventum dilecti abbatis Hugonis monasterium Sanctę Marię in
loco qui dicitur Pharpha in nostrę defensionis mundiburdium recepimus, cum
prędiis illis quę Amato [filius Guerronis,] cum matre sua, per scriptum tenens,
morte pręventus, pręfatę reddidit ęcclesię, quęque sita sunt [videlicet] in Serrano,
Civitella, et in Coroliano, vel ubicumque posita sunt. si quis igitur hoc
mundiburdium sine legali iudicio violaverit, sive marchio, comes, vicecomes,
ępiscopus, sive aliqua imperii nostri parva magnaque persona, sciat se compositurum
auri cocti libras centum, medietatem camerę nostrę et alteram medietatem
monasterio cui vis illata est. [et ut hoc vęrius credatur, hanc paginam
nostro pręcepto notatam nostro sigillo confirmari iussimus].

Torna all'inizio