Guido de Columnis: Historia destructionis Troiae

Pag 52


sciens sororem meam Exionam, deiectam exilio, ab extraneo detineri
non in federis unione iugalis sed in turpis adulterii continua
pollutione uexari? Placeat igitur saltem, in istis aggressionum nostrarum
initiis, monitis et suasionibus requirere Grecos ipsos ut, si
mihi restituere uelint sororem meam Exionam, nulla eis a
nobis querula dirigetur in posterum set sub silentio de cetero
compellemur inuiti dissimulare factas nobis iniuras vt a quietis
nostre securitate perpetua fatorum inuida series repellatur. "Et
contentus uerbis hiis rex Priamus suo colloquio finem fecit.
Astantes igitur vniuersi discretum regis consilium uniuersaliter
simul probant. Quare Priamus, suorum fidelium approbatione
percepta, pro ipsius exequtione negocii Anthenorem, hominem multe
discretionis, industrium, et legalibus institutionibus eruditum suum
elegit in nuntium et legatum. Quem ipse rex precibus solicitat et
mandatis ut ad sumendum huius legationis onus et exercicium
tante rei se uoluntarium offerat et in eius executione deuotum.
Anthenor igitur deuotum se mandatis regis exhibuit et ad exequendum
predicta deuotis nullas moras obiecit.
Parata igitur classe et singulis ad causas facientibus nauigandi, Anthenor
classem solicitus statim intrat et, sibilante malo pro uelis
extensis in uentorum affla[c]tibus secundorum, tamdiu per spacia
dierum et noctium nauigat quod apud Menusium, quandam videlicet
ciuitatem de partibus Thesalie, sospes applicuit, vbi rex Pelleus
moram casualiter protrahebat. Quo a rege Peleo in honoris uultu
primo recepto, causam sui aduentus rex Pelleus sciscitatur ab illo.
cui Anthenor per hec uerba respondit:"A rege Priamo sum missus
ad uos. Hec enim rex Priamus per me nuncium mandat vobis.
Graues quidem et inmerenter sibi a uobis illatas iniurias non putat
a uestre memorie recordiis excidisse, cum absque grauis offensionis
causa sui genitoris irruissetis in regnum, quem neci nequiter tradistis,
euertendum funditus terram suam, et peremptis eius ciuibus,
miseros quos fata uiuere uoluerunt in seruitatem et exilium deduxistis.
Amplius sororem eius Exionam, puellam regiam (utinam matrimonio
collocatam!), turpiter asportatis. Nam meretricio more pollutam

Torna all'inizio