XXXVI. DE TRIDVANO IEIVNIO.
Quam, triduana, grauem soleas illidere calcem,
Hic rudis ignorat, stomachum qui sedulus inflat,
Crebius efflantem reprimit cui fistula uentrem,
Vtque fabri follem uacuat spiramen utrumque.
XXXVII. CADALOO NON PASTORI SED ANTIQVO DRACONI.
Desinit esse reus, qui punit flendo reatum;
Sacrilegat coeptam geminata superbia culpam.
Caede necans urbem nunc auro destruis orbem;
Heu gladio ferri gladius traculentior auri.
5 Is animam penetrat, carnem foris ille cruentat,
Vimque tenet iaculi radiantis uena metalli.
Nil differt, ferro perimatur quisque uel auro.
Quid iuuat, an fuluis furuisne quis occidat armis?
Hos, homicida, uibras miseros et utroque trucidas.
10 E caelo rueras, sed adhunc, draco lubrice, sufflas;
Ore nomeus rabiem taetrum diffundis odorem;
Fractus adhuc reptas et flammas naribus efflas;
Offa picis dirum perimat coniecta chelydrum,
15 Desinat horrenda squamis attollere colla.
Vt populus uiuat, uitam mala bestia perdat,
Torua draconteas reprimat iam uipera chelas.
Te super aggestus lapidum cumuletur aceruus;
|
|