Dic, mea Musa, precor, genuit que nobilis alvus
Henricum, vel que dextra cubile dedit?
Que superum nutrix dedit ubera, quis dedit artes?
Quis puero tribuit scire vel arma viro?
Quave domo genitus fuerit puer, aurea proles,
Quis pater, unde parens, dic, mea Musa, precor.
Est domus, etherei qua ludunt tempora veris,
Ipse domus paries ex adamante riget.
Ante domum patulo preludit sole teatrum,
Quo salit in medio fons, Arethusa, tuus.
Ipsa quater denis innititur aula columpnis,
In quibus imperii tota quiescit humus.
Hic Corradus adest, iuris servator et equi,
Scribens edictum, certa tributa legens.
Cancellos reserans, mundi signacula solvens,
Colligit Italicas, alter Homerus, opes.
Nulla fames auri, sitis illi nulla metalli;
Res nova, quam loquimur: mens sua numen habet.
Diligit ecclesiam nec matrem filius odit,
Dux evangelii, iuris aperta manus.
Angelus in multos necnon paracletus in omnes
Mittitur, et missi fatur in ore deus.
Hic Marcualdus, cui se Neptunus ad omne
Velle dedit, cui Mars se dedit esse parem.
Illuc conveniunt ex omni cardine mundi,
Dantes Augusto plena tributa, duces,
Quos brevis absolvit positis apodixa tributis,
Quam tua, Corrade, griphea signat avis.
Hic grave pondus Arabs missi deliberat auri,
Hic melechinas exhibet Indus opes
Et decus et precium, gemmas dat Persis et aurum,
Materiam superans mittit Egyptus opus.
Argentum, gemmas, auri genus, inclite Cesar,
Delicias hominum, quas habet orbis, habes.