Gregorius de Catino: Chronicon Farfense

Pag 178


episcopus, dux, marchio, comes, vicecomes vel aliquis missus
noster discurrens, sculdasius, castaldius, nullaque nostri imperii magna parvaque
persona prędicti monasterii abbatem vel monachos seu aliquem fidelem inquietare,
molestare aut de his quę supra scripta sunt sine legali iudicio disvestire
pręsumat aut aliquam minorationem facere temptet. unde monemus
fidelitatem vestram, ut cum iam fatus abbas vel monachi aut advocatus eiusdem
monasterii in vestra ministeria iustitias requirendas venerit, duces seu
comites qui pro tempore fuerint in quorum ducatu vel comitatu pręfatum cęnobium
aliquid possidere dinoscitur, defensores atque adiutores ei existant in
omnibus tam pręfato abbati quam successoribus eius, ut nullius potestatis
personam vim aut invasionem aliquam inferre permittant in his quę ad memoratam
ęcclesiam pertinent. et nullus ausus sit recipere sub sua iussione
aut tuitione eiusdem monasterii fugitivos vel malo animo discedentes. pręstarias
vero et commutationes iniuste factas vel iniuste acquisitas volumus
irritas esse, absque pęna ligationis solutas. offertos prędicti monasterii nolumus
in sęculo vagari, sed ubicumque inventi fuerint, liceat abbati qui pro
tempore fuerit vel ex monachis ad monasterium revocare; si opus fuerit, dux
aut comes eiusdem temporis eos ad monasterium reverti faciant. si vero de
qualibet causa a parte ipsius monasterii orta fuerit intentio, non per viles
personas sed per nobiliores homines et vęraciores sicuti ad partem nostram rei
vęritas inquiratur et finiatur. nulla denique mallatura ab advocato ipsius
monasterii penitus requiratur, nec etiam bannus noster pro qualibet causa a
parte memorati monasterii aliquo modo exigatur, sed liceat abbati et successoribus
eius res et possessiones iam dicti monasterii sub immunitatis
atque tuitionis ordine possidere. et si fotrum vel aliquid de eiusdem monasterii
possessionibus fiscus noster sperare potuerit, totum pro ęternę remunerationis
pręmio ipsi monasterio concedimus, in alimoniam pauperum et stipendia
monachorum ibidem Deo militantium nostris futurisque temporibus
proficiat in augmentis, quatinus memoratos servos Dei liberius pro nobis et
stabilitate nostri imperii Domini clęmentiam exorare delectet. et quandoquidem
abbas eiusdem monastcrii de hac luce migraverit, ipsis inter se monachis
unanimiter consentientibus, secundum regulam sancti Benedicti, sicut
eorum edocet ordo et rectum est, quem digniorem sibi invenerint licentiam
habeant eligendi abbatem si quis igitur huius nostri confirmationis pręcepti
quandoque violator extiterit vel quippiam eorum quę fieri prohibuimus contra
pręnominatum monasterium facere temptaverit, sciat se secundum constitutionem
domni et genitoris nostri Heinrici imperatoris augusti aliorumque imperatorum
qui huius monasterii roboraverunt pręcepta ac nostram pręceptionem
mille libras auri purissimi esse compositurum, medietatem camerę nostrę
et medietatem prędicto monasterio ipsumque regentibus. [signum domni

Torna all'inizio