Pag 211

quod quidem consequeretur si filii peccatum traherent c.97v.a
a parentibus. Ex quo concludo vel quod nupcie
sunt male et illicite, quod penitus sacris Litteris adversatur,
vel non est ponere peccatum originale per quod
dampnari dicimus non baptiçatos. Require in eodem li.
c.XXXV. Ego autem Bonaventure sentenciam approbo
tamquam inconvincibilem et, ad auctoritatem Eçechielis,
dico quod intelligenda est de peccato quo pater, inmediate
generans, peccat ut singularis persona. Ideo non habet
locum transgressione Ade, quia illa non fuit omnino singularis
persone, sed universalis et publice, prout dictum
est. Ad secundum, quando dicitur quod ad bonum non necessario
consequitur malum, respondeo verum esse per
se loquendo, sed ad nupcias non sequitur necessario corrupcio
generate prolis. Ideo dixit Bonaventura, ubi supra:
" In generantibus non est culpa" , verum sic esse prestat in
generatis, sed ipsis succurri potest per graciam Baptismalem.
Ulterius dicam, in proposito, nullum naturale est culpabile.
Quod probatur per Phylosophum scribentem in Ethicis
quod de naturalibus //nec laudamur nec vituperamur. c.97v.b
Si originalis corrupcio est naturalis, probatur quia
est eadem apud omnes, ergo videtur quod ista duo sunt incompassibilia:
quod aliqua corrupcio sit naturalis et sit culpabilis.
Et ad hoc respondeo, sequendo Augustinum, quod
differt dicere " naturam" et" naturam corruptam" .Dico igitur
quod aliquid potest esse naturale quod consequitur ipsam
naturam secundum institucionem in statu innocencie: et tale
nullo modo est culpabile; et aliquid potest esse naturale
quod consequitur ipsam secundum institucionem in stato
corrupto: et tale est culpabile, igitur etcetera.