Ad levam nova sponsa sedet facieque superbit
Egregia et rare letatur imagine dotis.
Hec prope Gorgonidum stat fabula nota sororum,
Anguicomumque caput fraterna Perseus arpe
Obtruncans fixus speculo et cervice reflexa,
Marmoreusque senex atque ortum sanguine monstrum
Alatus sonipes et Musis fons sacer almis.
Necnon funerei post hec M a v o r t i s imago
Curribus insistens aderat furibunda cruentis:
Hinc lupus, hinc rauce stridentes tristia Dire;
Cassis erat capiti fulgens manibusque flagellum.
Hinc ignominiam compertaque furta dolose
Coniugis aspiciens V u l c a n u s abire parabat,
Sed pede tentus erat claudo; quem turba deorum
Edit et obliquum riserunt astra maritum.
Cornua tollentem celo facieque rubentem
Pectora sideribus distinctum Pana videres:
Hispida crura rigent, pedibus terit antra caprinis
Et pastorali baculum fert more recurvum;
Texta sibi ex calamis sonat ingens fistula septem.
Parte alia sua sceptra gerens r e g i n a d e a r u m
Cara Iovis soror et coniunx augusta sedebat;
Huic sublime caput velatum est nube decora,
Discolor aspectu quam circum amplectitur Iris,
Pavonesque pedum domine vestigia lambunt.
Proxima terrifice species armata M i n e r v e