Iulianus de Spira: Vita Sancti Francisci

Pag 1033


effrenato cucurrit. Nitebatur enim ut eum saltem ab illius terrae
confinio penitus elongaret, si illum a suo proposito flectere non valeret.
Cuius adventui se filius liber et intrepidus offerens, iam patris
furiae non cedebat, ut antea fecerat; sed adhuc maiora pati pro Christo
gratanter se velle clamabat. Videns igitur pater inflexibilem
eius constantiam, demum ad pecuniam convertitur extorquendam;
1qua ubi vir sanctus illam proiecerat inventa pariter et sublata, iam
erga filium mitius agere coepit, quia avaritiae sitis paulisper exstincta
furorem simul animi temperavit.
9 Post haec illum ad episcopum loci perduxit, ut ei cuncta coram
illo quae habuit redderet, omnesque facultates suas in ipsius manibus
resignaret. At ille promptus et hilaris ad hoc ipsum, prius etiam quam
postularetur, se offerens, omnia quae habuit indumenta, nec femoralibus
quidem retentis, deponens, ea patri restituit; sicque omnino nudus corarm
omnibus remanens, in mundo se exsulem designavit. Episcopus
vero, tantum viri fervorem admirans, nequaquam haec sine nutu
divino fieri posse cognovit; et ex tunc illi paternae caritatis affectu
paratus assistere, inter brachia sua collectum pallio quo induebatur
obtexit. Iam se vir Dei nudus in cruce nudato conformat, iam perfecte
consilium de omnibus renuntiandis impleverat, quem a divino
contuitu iam nil terrenum, nisi solus carnis paries, separabat.
Caput II - De iis quae de manibus patris ereptus primum passus
est, et quae fecit in habitu saeculari, et de prima habitus
sui mutatione.

10 Postquam ergo beatus Franciscus immanitatem paternae
persecutionis evaserat, accidit die quadam ut ipse novae legis zelator

Torna all'inizio