Cuius peticionibus faventes), ob interventum Gisle
imperatricis nostre dilecte contectalis, ac regis Henrici nostri amantissimi
filii, per hanc preceptalem confirmacionem, (prout iuste
et legaliter possumus, concedimus, et confirmamus, ac penitus
corroboramus in predicto monasterio omnia precepta precessorum
nostrorum imperatorum et regum, videlicet Desiderii, Karoli, Lodoici,
atque Lotharii) atque imperatoris Henrici, (verumtamen
omnes res, et possessiones per diversos fines regni Italici positas,
per eadem precepta, vel quolibet legales scripciones a principibus,
ducibus reliquisque fidelibus ibidem collatas, nec non monasteria
et cellas inferius nominatas, primitus videlicet declarantes ipsas
hereditates, que circumdant ipsum monasterium, per has quoque
fines: incipientes itaque a fluvio, qui dicitur Sangro, deinde per
montes publicos usque in montem, qui dicitur Acze, et sic revolventes
montes eodem usque in fluvio, qui dicitur Melfa, et quemadmodum
decurrit ipsa Melfa, usque ubi coniungit se cum Mellarino,
et abhinc in verticem montis, qui dicitur Barbola, et sic
per cilium montis eiusdem, usque in montem Archanum, et montem
Marthe, montemque Casale; eosque videlicet montes extrinsecus
circumdantes in hortum riaginis, Ravennola qui nominatur;
et a capite eiusdem riaginis venientes iuxta montes puplicos, usque
in montem Benafranum, qui est super urbem; eodem vero revolvente
monte usque in cilium montis, qui est super terram,
que vocatur Arcora, que est ecclesie hereditas Sancte Dei genitricis
Marie, que vocatur Olivetum, subiecta prefato monasterio,
et ecclesie nichilominus hereditas Sancte Cristine, subdita eidem
cenobio cum territoriis suis, et cum reliquis finibus, ipsa hereditas
circumdata usque in fluvium Vulturnum; nam iterum ex alia
parte inchoantes a primo fine cum iam dicto fluvio Sangro, ipsosque
|
|