delegamus nostri iudicibus ubi iactura tollerabilis non est, favorabiliter
commendamus.
Mulieribus nichilominus ubi non modice lese sunt, propter fragiliorem
sexum, legum equitatem sectantes tam per nos, quam per officiales
nostros ex pietatis visceribus subveniendum decrevimus, sicut decet et
oportet.
XVI. De indigne anelantibus ad sacerdotum
Nemo sacerdotum dignitatem pretio petere audeat, contumeliam pro
premio reportaturus et penam, mox ut fuerit propria petitione detectus.
Ille enim honore se privat, qui inpudenti fronte, velud importunus
expostulat.
XVII. De sacrilegiis
Disputari de regis iudicio, consiliis, institutionibus, factis non oportet.
Est enim par sacrilegio disputare de eius iudiciis, institutionibus, factis
atque consiliis et an is dignus sit quem rex elegerit, aut decernit.
Multe leges sacrilegos severissime punierunt, set pena moderanda
est arbitrio iudicantis, nisi forte manufacta templa dei fracta sunt violenter,
aut dona et vasa sacra, noctu sublata sunt, hoc enim casu capitale
est.
XVIII. De crimine maiestatis
Quisquis cum milite uno vel cum pluribus, seu privato scelestem
inierit factionem aut factionis dederit, vel susceperit sacramentum, de
nece etiam virorum illustrium, qui consiliis et consistorio nostro intersunt,
cogitaverint et tractaverint, eadem severitate voluntatem sceleris qua
effectum puniri iura voluerunt, ipse quidem ut pote reus majestatis gladio
feriatur, bonis eius omnibus fisco addictis; filii vero eius nullum unquam
beneficium sive a nostro beneficio seu iure consensum optineant.
Sit ei mors solacium et vita supplicium. Quod si qiusquam de factiosis mox
sine mora factum detexerit, veniam et gratiam mox sequatur.
|
|