Bichilinus de Spelo: Pomerium rethorice

Pag 69


diu inter nos et vos guerre et emulacionis fuerit seminarium operatus,
tamen, antique dileccionis et amicicie memores existentes, cogitavimus
deinceps non amplius soggestiones diabolicas imitari. Credimus
namque pro certo, secundum philosophum, quod omnium natura
constancium terminus est. et quod ipse auctor nature nostris velit
ammodo scandalis finem dare. Quapropter, si de vestra voluntate processerit
inter nos diu agitatas reconsiliare discordias et bellicosa litigia
quietare per pacem, vestra nobis epistola sit relaxatrix.
 
10. Responsiva, quod libenter volunt pacem
 
Caritatis vinculum, quo fuimus innodati mutuo inmemorabilibus
annis, non debuit tam vili animi levitate dissolvi, sed, licet propter
malivolos zelatores fuerit hactenus sustenta discordia, antique tamen
nostre ad invicem devocionis et fidei recordati, pacem veram inter
vos ac tranquillam perpetuum affectamus, spem firmam habentes in
Christo quod quidquid demon est nixus in distractione subripere , angelus
salutans consilii sub reconsiliacione dignabitur resarcire.
 
11. Civitatis ad civitatem pro succursu
 
Temporis quidem adversitas rebus et hominibus consuevit persepe
infortunia et eventus inferre que, dum anfugi vel per potenciam
superari non possunt, per providencie clipeum debent cancius evitari.
Quapropter, licet amicicie et societatis favor, quin imo fidei et amoris
affectus, audaciam nobis prebeant subrogandi, varii tamen eventus
inportuna necessitas non minus confert ad gravia nostre perplexionis
pericula suffragia inplorare. Unde, cum a tali communi armata manu
fortiter invadamur, eorum non valentes sufferre impetum vel refrenare
tumultum, caram amiciciam vestram non cessamus propulsare
humiliter, quatenus in expedicione militum et peditum succurrere non
tardetis.
 
12. Responsiva, quod vadunt omnes
 
Peperit nobis vestrarum litterarum tenor materiem tristicie et
doloris, eo quod semper amicorum angustia inter coniunctos et intimos
nectit reciprocam porcionem. Vestra siquidem pericula reputamus
ut nostra, quoniam, si unum membrum patitur, necesse est tantumdem
alia compati et dolere. Idcirco succurrere vestris incursibus ecce venimus
in vestrum adiutorium hostiliter per commune.

Torna all'inizio