preponderent dulcia vel dulcibus amara superentur, iureiurando firmarem
plus aleos illos habere quam mellis. 5. Fateor etatula illa infantili
iocosissimos esse; que tamen plena lacrimulis est, sic ut unus risus
decem lacrimas comites habeat vociferosas, parentibus amarissimas.
Omitto cunales vagitus eiulatusque, ut raro eo loci quo alumnantur
coctiles oculi somni placida quietem admittant. Transeo Ethna graviores
altricum fastus, contumelias, verba superciliosa, simulatam lactis
egeni pauperiem, quoad vel imperiose vincant, vel dum infantuli
saluti consulimus, mercedis assequantur auctionem.
6. Quid referam, dum eo usque deventum est ut mulieres nostre negligant
lactare quos gignunt, alumnantium crebras mutationes, ex quibus
infantuli non minus sepe de moribus quam de lacte sugere videntur,
natura quasi complexione superata. Nec prosequor acerbissimos in ipsis
flosculis frequentesque obitus, quos, cum adhuc dum ordirentur,
succisos, inconsolabiliter deflemus: et ubi grandiusculi iam verbula
ligatis sonis moliuntur, frequentes egritudines, ut illos sepe collectis
protuberatos humoribus dum videmus, exanimemur: et cum ex levissimis
causis insperatis febriculis ardere videmus, decoquimur quibus
annorum teneritudo necessarias morbi medelas non recepit. Taceo ad
omnem strepitum domus, ad omnes equinos discursus, cordis incussa
ex filiorum suspicata pernitie gelidi. 7. Non prosequor adolescentie
lubricissimum tempus, in qua leviorsum plures quam destrorsum vite
peragendo iter ingressi, patrum dicuntur esse tortores et parentum canentis
etatis ruinam erigere [sustinere] fulturis quoque pietatis officio
debitis obviam ire illos suis vitiorum molibus obruunt, ante diem paternos
cineres expectantes; unde Naso:
|
|