Isabella, ducum et veterum stirps inclita regum.
De te pauca prius, Calabrum dux optima, dicam;
post sequar inceptum. Taceo tot regna parentum
et generis tot sceptra tui: satis ipsa superque
materiam mihi sola facis. Sub sydere fausto
nata, trahis lucem, quae totum verberat orbem
et radiis magni scandit fastigia celi,
spemque fidem tribuens animis. Unde est tibi tantum
pectoris ingenium, virtus gravitasque modusque
et menti tot dona tue? Tibi suggerit unde
has Dea virtutes celebri sub imagine Pallas
hosque animos fortes? Non hec sine numine celi
tanta homini concessa putem. Pietate refulges
pauperibus, medicina egris, medicina salutis,
|
65
70
|