tuo diabolo, ubi non est finis malorum, et supplicium ignis!».
Cum haec audiuisset Martianus, furore nimio repletus iussit ministris
suis, ut cum lapide uiolenter disrumperetur os eius, et in
eculeo suspenderetur, et uirgis fortiter omnis caro eius dissiparetur,
ut a tali eloquio cessaret. Et fecerunt ministri sicut eis iussum
fuerat: sanguis uero eius decurrebat tamquam aqua de fonte mundissima.
Preco autem clamabat: «Haec sunt gaudia uobis de
Christo uestro!». Martianus uero iussit eum de eculeo deponi,
et in carcerem recludi.
Et alia die adducere eum fecit ante tribunal, ut nimia tormenta
in eum imponerent. In eadem nocte factus est terrae motus
magnus in eadem urbe, et concussit a fundamento palatium,
ubi Martianus erat, et oppressit centum uiginti animas Paganorum,
et Martianum. Et non comparuerunt corpora Paganorum in confractione
palatii usque in hodiernum diem.
In eadem uero hora uenit angelus Domini cum beato Petro
apostolo ad carcerem, ubi sanctum Britium orantem inuenerunt.
Quae ultro aperta est ianua carceris, et statim surrexit ab oratione
sanctus Britius et uidit angelum Domini et beatum Petrum
apostolum in claustra carceris stantem et dicentem sibi: «Pax tibi
et uictoria de celo ministretur!». Et prosternens se sanctus Britius
ad pedes eius, et osculauit plantas ipsius, et dixit: «Ecce Dominus
meus, cuius uestigia de Orienti itenere sum secutus!». Et
|
|