quidem effigie, statura perfectę ętatis ». Inquisitus
iterum quis ille esset, indignans et confundens eos, dicere noluit.
Mox discipuli rem ad eum, ut veraciter erat, inter se invicem
referunt et ipsum fuisse hominem certa manifestatione cognoscunt.
/*
LII. In Sitria denique vir venerabilis per septem fere
annos inclusus mansit et silentium continuum inviolabiliter tenuit.
Verumtamen tacente lingua et predicante vita vix
usquam tantum laborare aliquando potuit vel in convertendis
hominibus sive ad pęnitentiam concurrentibus. Vivebat
autem, vergente iam senectute, nimis districte, videlicet cum iam et
ipsi perfecti viri solent remissius vivere et aliquid sibi de
sui propositi rigore laxare. Nam per unius quadragesimę spacium
nichil aliud neque in cibo neque in potu penitus habuit, nisi, de
modica farina et paucis herbis sorbitiunculam faciens, ex ea
|
1
5
10
15
|