Portantes autem filii pium patrem, ad ecclesiam Sancti Damiani,
quam primam, ut dictum est, ipse construxerat, substiterunt; eumque
filiabus ipsius, quas ibidem plantaverat, pauperibus videlicet Dominabus
et sacris virginibus, ostenderunt. Et ecce pia mater illarum,
prima scilicet illius religionis planta, re Clara et nomine, ad
videndum corpus dilectissimi patris cum filiabus admissa, coepit miserande
nimium plangere super illum, nimirum cui ex cunctis mortalibus
tam irrecuperabile subtrahebatur solatium. Sed et caeterae,
quantum pudori virgineo licuit, complanxerunt; tandemque singulae
manus illius pretiosissimis gemmis ornatas deosculatae sunt; et
sic efferendum, prout oportuit, cum dolore permaximo dimiserunt.
Tunc perlatum est in civitatem corpus sanctissimum et in loco,
ubi primum litteras puerulus ipse didicerat, ubique postmodum primitus
praedicaverat, est sepultum, ut convenienter felix initium
mediumque felicius ac felicissimam consummationem per hoc sibi confluxisse
pateret in unum gloriae cumulum.
|
|