item, pręsbyter Azo filius Leonis dedit in hoc monasterio medietatem
unius aquimoli territorii Sabinensis ubi dicitur Plana
iuxta fluvium Pharpham cum ipso alveo. item, Franco Dominici
refutavit terram de Pantanula. item, Loterius filius
Attonis et Gaido filius Bonę refutaverunt casalem Turris ubi
dicitur Centum. item, Stephania uxor Ursi refutavit medietatem
unius fili salinę in integrum de Burdonaria in pedica
Cuccura. item, Taxilo filius Guinizonis cum fratribus suis
refutavit terrę de Nocla medietatem in integrum. item,
Octavianus filius Ioseph et Rogata senatrix coniux eius dederunt
in hoc monasterio res suas ad Cerreta, quas Arnolfus et Iohannes
filius Dominici laborabant, quę sunt casamenta duo. et aliud
casamentum quod tenuit Carincio monachus. et casamentum
Iohannis Paniscaldi
Incipit privilegium.
Benedictus episcopus servus servorum Dei. convenit apostolico moderamine
pia religione pollentibus benivola compassione succurrere et poscentium
animis alacri devotione impertire assensum. tunc enim lucri potissimum
pręmium apud conditorem omnium reponitur Deum, quando venerabilia
loca oportune ordinata, ad meliorem fuerint sine dubio statum perducta.
igitur notum esse volumus omnibus fidelibus sanctę Dei ęcclesię pręsentibus
scilicet atque futuris, quatinus nos divino amore illustrati, ob reverentiam
sanctę Dei genitricis semperque virginis Marię, et petitionem gloriosissimi
filii nostri imperatoris Heinrici, monasterio dominę nostrę Dei genitricis virginis
Marię quod dicitur in Pharpha, castellum quod appellatur Buccinianum,
quod super perditum habebat, reacquisivimus ad opus et utilitatem prędicti
monasterii perpetualiter permansurum, situm in Sabinensi comitatu. Deinde
prędicti monasterii venerabilis Hugo abbas nostram adiit clęmentiam, instantissimis
pręcibus deposcens, quatinus pro Dei amore et remedio eiusdem venerabilis
* * ex nostra apostolica largitate concedere dignaremur placitum et
districtum de massa Bucciniani, quę est ante idem castellum, cum omnibus
pertinentiis eidem massę pertinentibus vel adiacentibus. cuius pręcibus annuentes,
eidem venerabili monasterio supradictoque abbati suisque successoribus
nec non et sanctę congregationi servorum Dei ibidem degentium prędictę
|
|