accola cecitatis, ac densitas tenebrarum, contrarias
huic electo ymo sibi ipsi literas mittit, ex
quo dominorum oculi in admirationem conuersi:
alii mutire; alii obloqui; plurimi in odium
eius uersi qui tam in constanter egisset. Ego uero
speculum tuum non uidi; intus non aspexi:
credo equidem nos dissociare contremuit, si
factum de Cauanna reminisci uolueris;
extemplo hic electus consilio meo ad Curiam
concito gradu se preripit, ubi exacto uacationum
tempore finem nostrum temptabimus,
alto et nisi fallor ueridico loco promissum.
Nunc uero licet mee sorti paululum gratulari,
et quanta caligine humana sepe iudicia
prouoluantur aduerte. Ne ego infelix haud prestantissimum
sanctissimumque genus amicorum,
quos tibi multiplex uirtus et mens sibi conscia
recti conciliat, nisi mente attigeram, et
quod michi difficilimum implere fuisset, sors
ipsa repentinam et commodam adinuenit uiam.
Ecce etenim non iam in laberintho sum, sed
patula prata collustro, illisque fruor in presentiarum