Flecteret et fixas terre divelleret ornos.
Ille diu clarus silvis, perque omnia notus,
Pascua, formosis cantatus ubique puellis,
Mille greges niveos pascens per mille recessus.
Postquam pertesum est nemorum longique laboris
Irrediturus abit, volucrique per avia saltu
Evolat in montes. Illinc de vertice summo
Despicit et nostras curas nostrosque tumultus,
Regnateque videt quanta est angustia silve;
Alloquiturque Iovem et viduum commendat ovile.
Arge, vale! Nos te cunti, mora parva, sequemur.
Ydeus His dictis, abeunt; patrii Sulmonis ad arva
Contendit Phitias, silvas petit alter etruscas;
Solus ego afflicto merens in litore mansi.